Με ξεγελάει ο καπνός που ξεγλιστράει απ΄τα χείλη μου..Δε φαίνεται το παγωμένο χνώτο.. Ώρα; #lost count.
Υποφέρω. O πόνος είναι οξύς και αμείλικτος. Ξεκινάει απ'τα χείλη μου, χαϊδεύει το λαιμό μου και καταλήγει στο στήθος μου. Αποτυπώνεται σιγά σιγά στο κορμί μου η μέχρι τότε αόρατη πορεία των φιλιών σου.
Ανάγλυφα σημάδια ως ενθύμιο. Τα χαϊδεύω με τη σειρά μου μηχανικά.
Δε σου αρκούσε, φαίνεται, η βασανισμένη ψυχή μου, ήθελες και το σώμα μου να μη σε ξεχάσει.
Ανάγλυφα σημάδια ως ενθύμιο. Τα χαϊδεύω με τη σειρά μου μηχανικά.
Δε σου αρκούσε, φαίνεται, η βασανισμένη ψυχή μου, ήθελες και το σώμα μου να μη σε ξεχάσει.
..Ένα τσιγάρο ακόμα..να φύγει η πίκρα που άφησε το φιλί σου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου