It's oh, so quiet..shhh.shhh..

Και να 'μαι πάλι εδώ. Σε ένα ξεχαρβαλωμένο μπαλκόνι, με μισοσβησμένο τσιγάρο και ένα τραγούδι από επίμονο τζιτζίκι. Σε μια πόλη βυθισμένη σε λήθαργο κι ένα χασμουρητό που πλανάται. Με τη σιωπή να με πνίγει και κανένας ήχος να μην της απομακρύνει τα χέρια. Μία στραβοραμμένη, κοντομάνικη φανέλα κυματίζει ανάποδα, κι εγώ κρατιέμαι από την άκρη της. Και γλυστράω. Και αφήνω ελεύθερα τα χέρια. Άραγε θα πετάξω..;