"Δεν ξέρω τι άλλο περιμένεις να ακούσεις" αποκρίθηκε φυσώντας τον καπνό από το μισοτελειωμένο του τσιγάρο. Με κοίταξε με το κουρασμένο του βλέμμα..Πήρε ακόμα μια ρουφηξιά..Μου έδινε, στην ουσία λίγο περισσότερο χρόνο, για να του δώσω μια απάντηση... Η οποία δεν θα ερχόταν, φυσικά, ποτέ..
'Εσβησε το τσιγάρο βιαστικά και άρχισε να πλέκει τα δάχτυλά του απαλά στα μαλλιά μου..'Εσκυψε το κεφάλι του και τρυφερά το ακούμπησε στο δροσερό μέτωπό μου. Πήρε μια βαθιά εισπνοή και συνέχισε........
"...Κρύωνα..Ένιωθα το κορμί μου να τρέμει..Άνοιξα τα μάτια, αν και δεν ωφέλησε σε κάτι, μιας και το σκοτάδι είχε ήδη καλύψει την περιοχή..Έτσουζαν..και μάλλον όχι από την προσπάθειά μου να συνηθίσω την ανυπαρξία φωτός..Σιγά σιγά όλα επανέρχονταν στη μνήμη μου..Από τη στάση του σώματός μου, λογικά με είχε πάρει ο ύπνος σε εκείνη την τελευταία σκηνή που έμοιαζε να παίζει σε επανάληψη στο μυαλό μου..Το κεφάλι μου βούιζε..Όλα έγιναν τόσο γρήγορα..Έπρεπε να φύγω από κει.....Η εικόνα της με στοίχειωνε...Έπρεπε να φύγω.."
Με κοίταξε με εκείνο το βλέμμα για άλλη μια φορά..Ίσως η λέξη κούραση να μην ήταν η κατάλληλη τελικά..
"...Άρχισα να τρέχω..Ένιωθα την κραυγή της να σκαρφαλώνει στο πίσω μέρος του λαιμού μου..Έπρεπε να της ξεφύγω..Πριν να είναι πολύ αργά.."
Ένας αναστεναγμός ξεπήδησε από το στήθος του τον οποίο προσπάθησε περίτεχνα να καλύψει ανάβοντας άλλο ένα τσιγάρο..
"..Πρέπει να είχαν περάσει πολλές ώρες όταν αποφάσισα να σταματήσω να ξαποστάσω...Ήμουν πλέον σε απόσταση ασφαλείας..Όμως, φευ, τίποτε δεν προμήνυε αυτό που θα ακολουθούσε.. Πίσω από τον ήχο της λαχανιασμένης αναπνοής μου, ένας επαναλαμβανόμενος βόμβος έκανε σεγόντο..Περπάτησα αθόρυβα προς το μέρος απ' όπου προερχόταν..Παραμέρισα λίγο τα φυλλώματα και στη θέα έμεινα άναυδος..Ένας σωρός από άσπρα πέταλα και στη μέση ένα λουλούδι...γυμνό..αδύναμο...μουρμούριζε ασυνάρτητες λέξεις..χωρίς συνοχή..δίχως χρωματισμό..Δεν είχε αντιληφθεί την παρουσία μου, ή τουλάχιστον έτσι πίστευα...Παρόλη τη γύμνια του, η ομορφιά του ήταν καθηλωτική.. όσο και να προσπαθούσα δεν κατόρθωνα να στρέψω τα μάτια μου σε διαφορετική κατεύθυνση..Αισθανόμουν σαν μαγεμένος.. Ένα ελαφρύ αεράκι σήκωσε τα πεσμένα πέταλα και, με σχεδόν χορευτικές κινήσεις, αυτά άρχισαν να στροβιλίζονται γύρω μου, με την μεθυστική μυρωδιά ενορχηστρωτή αυτής της εξωπραγματικής "παράστασης"..Οι πιρουέτες άρχισαν να γίνονται γρηγορότερες, ο αέρας "ποτισμένος" από το άρωμα άρχισε να με πνίγει, τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα και έτσι ζαλισμένος σύρθηκα δίπλα σε εκείνο το θελκτικό δημιούργημα.."
Είχε κλείσει προ πολλού τα μάτια. Τα βλέφαρα του τρεμοπαίζαν. Ένδειξη ανάμνησης...
"Δεν έδειξε να ενοχλείται από την παραβίαση του προσωπικού του χώρου..Έσκυψα για να ακούσω καλύτερα..Και τότε αυτό σταμάτησε...Τώρα συνειδητοποιώ ότι τόσον καιρό απλά προετοίμαζε τα λόγια του προς εμένα. Αμήχανα έκανα μια κίνηση να απομακρυνθώ..μα οι λέξεις που ξεστόμισε....απλά με άφησαν παράλυτο..ανίκανο να αντιδράσω:
...to be continued...
