..Γιατί σκοτείνιασε τόσο απότομα..;
..Ή χάθηκε όλο το οξυγόνο στη γη..ή εγώ δεν μπορώ να αναπνεύσω..
..Ένα ένα.. στ' αστέρια πάνω περπάτησα για να κάνω το δρόμο της επιστροφής μου πιο σύντομο..
..Ένα ένα.. λουλούδια διαλυμένα..πέταλα μετρώ..μ'αγαπά..δε μ'αγαπά..
..Αγάπες εύθραυστες..διαλύονται με ένα άγγιγμα..πώς να τις μαζέψεις σε μια χούφτα..
..Τι σημασία έχει..
..Με τα μαλλιά μου θα σκουπίσω το ματωμένο σου βλέμμα.. κι ας μου κλέψει για πάντα ο ήλιος του τ'αστέρια..
..Ούτως ή άλλως το αίμα στο πάτωμα είναι δικό μου..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου