έδωσες ένα φιλί, είπες ένα χαρούμενο "αντίο, θα τα πούμε το βράδυ" και έκλεισες την πόρτα πίσω σου.
μπήκες στο αυτοκίνητο και κοίταξες για μερικά δευτερόλεπτα το μπαλκόνι στον τρίτο όροφο. έξυσες μηχανικά το τιμόνι με το νύχι και, σαν κάτι να θυμήθηκες ξαφνικά, έβαλες τη μηχανή μπροστά. δε φόρεσες ζώνη εσκεμμένα.
μετά από μισής ώρας οδήγηση βρισκόσουν ήδη στο μικρό λιμάνι. άφησες το αμάξι κοντά στην είσοδο και περπάτησες γρήγορα προς τους ντόκους. το σκάφος ήταν εκεί που το είχες αφήσει την τελευταία φορά. ανακούφιση.
έλυσες τον κάβο. έρχομαι.
ήρθες να με δεις.
πάντα αυτό το βλέμμα. πλησίαζες και όλα φωτιζόντουσαν.
δεν έβαλες στολή. ούτε μάσκα σήμερα. γυμνό σώμα. γυμνή ψυχή. έτσι βούτηξες.
ήρθες με δυο απλωτές μπροστά μου. διστακτικά πλησίασες. ακούμπησες πρώτα απαλά την παλάμη σου στο σκουριασμένο σκελετό μου. και μετά το μάγουλο. αρχικά θεώρησα ότι προσπαθούσες να αφουγκραστείς το σφυγμό μου. να δεις αν είμαι ακόμα ζωντανή. αν τα κύματα που ταλαιπωρούν το κουφάρι μου μετατραπούν σε τραγούδι θαλασσινό.
κρατήσου σφιχτά, πόσο ήθελα να φωνάξω.
άφησες τα χέρια, άφησες το σώμα και απλά επέπλευσες.
ήρθα.είμαι εδώ.
δεν το είπες. αλλά σε άκουσα.
πήρες μια βαθιά ανάσα και βούτηξες μέσα μου. τα φύκια, η άμμος και τα ψάρια είχαν κάνει κατάληψη, όμως ακόμα μπορούσες να διακρίνεις σημάδια μιας άλλης ζωής. με το μαχαίρι σου καθάρισες κάποια επίμονα όστρακα και ταυτόχρονα έξυσες τις πληγές μου. τις δικές σου.
έδωσες ώθηση και βούτηξες λίγο βαθύτερα.
τράβηξες μια χαρακιά μέχρι τον βυθό, που έσκισε το φαγωμένο κορμί μου.
αναδύθηκες και με αγκάλιασες, άλλη μια φορά, σφιχτά, στοργικά. μάγουλο και αυτί στο σίδερο. χέρια και καρδιά ανοιχτά.
πάντα θα επιστρέφω.
με μια βαθια ανάσα απομακρύνθηκες και έφτασες εν τέλει στο σκάφος σου. σε έβλεπα να ανεβαίνεις αργά, ο ήλιος να στεγνώνει το σώμα σου και το αλάτι να αχνοφαίνεται στο δέρμα σου. ο αέρας έφερε μια υποψία της μυρωδιάς σου προς το μέρος που στεκόμουν ακίνητη.
έβαλες μπρος, γύρισες για μια στιγμή το κεφάλι σου και χάθηκες, πρώτα εσύ, μετά τα απόνερα και μετά τίποτα. δεν έμεινε τίποτα.
μόνο ανθρώπινα ναυάγια.
