Λοιπόν, ας παίξουμε ένα παιχνίδι..
Σου τράβηξα την προσοχή..
Αν σου ζητούσα να μου ζωγραφίσεις κάτι, τί θα ήταν αυτό ;
Αν θες, απλά, γράψε μου κάτι. Μια λέξη, ένα στίχο τραγουδιού..
Σε βρίσκω απροετοίμαστο, λες απορημένος..
Αν, πάλι, και αυτό σε δυσκολεύει, φτιάξε μου απλά ένα χάρτινο καραβάκι..
Νομίζεις ότι αστειεύομαι.. Μιλάω, όμως, πολύ σοβαρά..
Μου λες ότι κάνω σαν παιδί.. Αναρωτιέμαι...Γιατί να μη βάλουμε πέταλα στους κύκλους..; Γιατί να μη μουτζουρώσουμε τις ευθείες..; Τι μας εμποδίζει να ταξιδεύσουμε με χάρτινες βαρκούλες..
Μαζεύω από το τραπέζι τα χαρτιά και τους χρωματιστούς μαρκαδόρους που είναι αραδιασμένα..
Νομίζεις ότι θύμωσα..Σαν παιδί..Δεν το είπες, αλλά το σκέφτηκες..
Ας παίξουμε, λοιπόν, ένα παιχνίδι...
Εγώ θα προσποιηθώ ότι ακόμα σ'αγαπάω..κι εσύ ότι σημαίνω κάτι για σένα..
